ଅତୀତ

ମନେ ପଡୁଅଛି ସେ ହୋଲି ପରବ ଆମର ଛୋଟିଆ ଗାଆଁ ,

ରଙ୍ଗ ପିଚକାରୀ ଧରି ହାତେ ଗଲେ ମୋ ପ୍ରିୟା ହୁଏ ଛାନିଆଁ ,

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ଫଗୁ ଉଡି ଉଡି ଆକାଶ ହୁଏ ରଙ୍ଗେଇ,

ଫଗୁଣ ମାସର ଆହ୍ଲାଦ ବେଳାରେ ରଙ୍ଗାୟିତ ଦିଶେ ନଈ,

ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡେ ମୁହିଁ ଘୁରି ବୁଲି ବୁଲି ପାଳୁଥିଲି ଦିନେ ହୋଲି,

ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳେ ମଠ ପଡିଆଟି ହେଇଯାଉଥିଲା ନାଲି ,

ସେ ଅତୀତ କାହୁଁ  ବଇରୀ  ସାଜିଣ ଦୂରାଇ ନେଲାଟି ମତେ,

ମୋ ଭାଇ ଭଉଣୀ ସେହି ପଡିଆରେ ହୋଲି ଖେଳୁଥିବେ ସତେ ।

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକ 

ନିମବସନ୍ତ ହରିରାଜପୁର ଜଟଣୀ ପୁରୀ